اوایل این هفته برف سنگینی در شهر کابل شروع به باریدن کرد.

این برف سراسر روز شنبه و یکشنبه بارید وهمه کابل را سفید پوش کرد. اما در کنار آن بدترین ازدحام ترافیکی را نیزدر شهر کابل به بار آورد. چنانچه یک تعداد از سرنشینان خودروها عکس‌های از ازدحام ترافیکی را در شبکه‌های اجتماعی هم‌رسانی کردند که نشان می‌داد ساعت‌ها در خیابان‌های کابل هیچ خودرو قدرت حرکت نداشته است. حتی راننده‌ای نوشته بود که مردم فاصله پنج کیلومتر تا فرودگاه کابل را در۹ ساعت پیمودند و پروازهای خود را از دست دادند.

بخش بزرگی از این ترافیک سنگین ناشی از آب افتادن خیابان ها بود که زمینه تردد را کاملا از بین برده بود. شهرداری کابل به رسانه‌ها گفته است که انداختن زباله‌ها از سوی مردم در جوی های کنارجاده ها باعث شده تا آب به خیابان‌ها آمده و جاده‌ها و خیابان‌ها را مسدود کند. 

ولی این دم دست‌ترین و ساده‌ترین مشکل ناشی از ریزش برف در کابل و دیگر شهرهای افغانستان است.

عمده‌ترین مشکل این است که وزارت دولت در امر مبارزه با حوادث طبیعی به تازگی گفته است که به دلیل تغییرات اقلیمی در سراسر جهان از جمله افغانستان، بارش برف یک ماه زودتر از موعد مقرر در افغانستان شروع شده است. مقام‌های این وزارت می‌گویند حدود۲۵ استان از جمله ۳۴ استان افغانستان در معرض تهدید بالقوه اثرات سرمای زمستان خواهند بود. آنان همچنان می‌گویند در حدود هفت میلیون تن در افغانستان زیر تهدید جدی زمستان امسال قرار دارند. احمد تمیم عظیمی، سخنگوی وزارت دولت در امر مبارزه با حوادث به رسانه ها گفته است که این وزارت با هماهنگی وزارت‌های توسعه روستاها و فواید عامه، طرح مشترک همکاری در زمستان را برای باز گذاشتن جاده‌ها روی دست دارند وحدود دو میلیارد افغانی را برای کاهش اثرات زمستان زودرس در افغانستان هزینه کرده‌اند.

با تمام این احوال افغانستان کشوری است که در آن حوادث طبیعی، اثرات سوء فراوان بر زندگی مردم میگذارد. نبود امکانات لازم برای مهار حوادث طبیعی یا پیش آگاهی از وقوع آن، ازنابود شدن اکثریت زیرساخت‌های تخنیکی برای کنترل و کاهش اثرات طبیعی باعث شده است تا حوادث طبیعی قربانی‌های بیشتری در افغانستان بگیرد. برای نمونه؛ سال ۱۳۹۷ حدود ۲۰ استان افغانستان شاهد سخت‌ترین خشکسالی بودند.

هرچند این خشکسالی چند سال قبل از آن آغاز شده بود ولی اوج آن در سال ۱۳۹۷ بود. در اثر این خشکسالی میلیون‌ها راس مواشی در افغانستان از بین رفتند و هزاران هکتار زمین زراعتی از حاصل دادن باز ماندند. اثرات این خشکسالی در استان‌های شمال غربی و غربی افغانستان بیش از حد بود. نبود آب به حدی رسیده بود که دولت ناگزیر با تانکر به این مناطق آب انتقال می‌داد. با این که در سال ۱۳۹۸ بارندگی وافر صورت گرفت، اما به دلیل نبود زیرساخت‌های مدرن کشاورزی،این بارندگی‌ها به عوض کمک به وضعیت مردم، خسارت‌های بیشتری ناشی از سیلاب را به وجود آورد.

 زمستان امسال نیز میتواند تهدید بزرگی برای مردم افغانستان باشد. به خصوص برای مردمانی که به دلیل جنگ و ناامنی از یک بخش افغانستان به بخش دیگر آن بیجا شده‌اند. آنان بدون سرپناه و امکانات زندگی در اردوگاه‌های بیجاشدگان و در زیر خیمه‌های اهدایی زندگی می‌کنند. هر ساله یک تعداد زیادی از این بیجاشدگان به خصوص کودکان به دلیل امراض ناشی از هجوم سرما جان خود را از دست می‌دهند. با این که دولت افغانستان و نهادهای بین‌المللی به کمک رسانه به این بیجا شده‌ها کمک می‌کند، اما به علت تعداد زیاد این افراد این کمک‌ها بسنده نیست.

به نظر می‌رسد که نگرانی دولت افغانستان در رابطه به زمستان پیش  جدی‌تر از آنچه خواهد بود که در رسانه‌های افغانستان مطرح شده است. با این که وزارت مبارزه با حوادث و چند نهاد دیگر دولت افغانستان، تدابیر خود را برای مهار تهدیدهای زمستان امسال روی دست گرفته‌اند، اما با توجه به گسترش بیش از حد جنگ (دست کم در ۲۵ استان) و تداوم آن به فصل سرما امکان رسیدگی به کسانی که زیر تهدید سرمای امسال‌اند کمتر خواهد بود.